...درشب گیسوان تو

زندگی من مثل شمع خرده خرده آب می‌شود، نه اشتباه می‌کنم، مثل یک کنده هیزم تر است که گوشه دیگدان افتاده و به آتش هیزم‌های دیگر برشته و ذغال شده، ولی نه سوخته است و نه تر و تازه مانده، فقط از دود و دم دیگران خفه شده.(ص.هدایت)

فقط با سایه ی خودم خوب میتوانم حرف بزنم، اوست که مرا وادار به حرف زدن می کند، فقط او میتواند مرا بشناسد، او حتماً می فهمد… می خواهم عصاره، نه، شراب تلخ زندگی خودم را چکه چکه در گلوی خشک سایه ام چکانیده به او بگویم:

"ایــن زنـــــدگــــی ِ مـن اســت"

(ص.هدایت)

با اشک هاش دفتر خود را نمور کرد 
در خود تمام مرثیه ها را مرور کرد
ذهنش ز روضه ها ی مجسم عبور کرد
شاعر بساط سینه زدن را که جور کرد
احساس کرد از همه عالم جدا شده است
در بیت هاش مجلس ماتم به پا شده است
در اوج روضه خوب دلش را که غم گرفت
وقتی که میز و دفتر و خودکار دم گرفت
وقتش رسیده بود به دستش قلم گرفت
مثل همیشه رخصتی از محتشم گرفت
باز این چه شورش است که در جان واژه ها ست
شاعر شکست خورده طوفان واژه هاست
بی اختیار شد قلمش را رها گذاشت
دستی زغیب قافیه را کربلا گذاشت
یک بیت بعد ، واژه ی لب تشنه را گذاشت
تن را جدا گذاشت و سر را جدا گذاشت
حس کرد پا به پاش جهان گریه می کند
دارد غروب فرشچیان گریه می کند
با این زبان چگونه بگویم چه ها کشید
بر روی خاک و خون بدنی را رها کشید
او را چنان فنای خدا بی ریا کشید
حتی براش جای کفن بوریا کشید
در خون کشید قافیه ها را ، حروف را
از بس که گریه کرد تمام لهوف را
اما در اوج روضه کم آورد و رنگ باخت
بالا گرفت کار و سپس آسمان گداخت
این بند را جدای همه روی نیزه ساخت
"خورشید سر بریده غروبی نمی شناخت
بر اوج نیزه گرم طلوعی دوباره بود"
اوکهکشان روشن هفده ستاره بود

خون جای واژه بر لبش آورد و بعد از آن ...
پیشانی اش پر از عرق سرد و بعد از آن ...
خود را میان معرکه حس کرد و بعد از آن ...
شاعر برید و تاب نیاورد و بعد از آن ...
در خلسه ای عمیق خودش بود و هیچ‌کس
شاعر کنار دفترش افتاد از نفس...

چند روزی نیستم...

میرم جایی که همیشه آغوش خدا هست...

میرم به امید باران...

نظرات این پست رو آزاد میذارم که نیاز به تایید نداشته باشه...

دیگر زمان زلف پریشان گذشته است

تاریخ مصرف دل انسان گذشته است

در عصر ما فجیع تر از طرح تیر و قلب

عکس گلوله ای است که از نان گذشته است

در چشم من که «حال» ندارم بدون فال

«آینده» نیز از تو چه پنهان «گذشته» است !

باور نمی کنم که جهان جای جام جم

از معبر تفاله ی فنجان گذشته است

دنیا جهنمی ست که در روز سرنوشت

تصویرش از مخیله ی شیطان گذشته است

"یک خبر"

یک خبر که مخاطبی به نام میترا خواستند منتشر بشه:

درود بر شما. ممنون از مطالب خوبی که در وبلاگتون می گذارید. وقتی دیدم در مورد آثار استاد پژمان مصلح نیز مطالبی را درج کردید، بر آن شدم تا خبری رو در مورد ایشون بهتون اطلاع بدم و چقدر خوب میشه که شما هم این خبر خوب رو در وبلاگتون بذارید.

متن زیر خبر سخنرانی استاد پژمان مصلح در دانشگاه علامه طبابایی به گزارش ایسنا می باشد:

سرویس: فرهنگی و هنری - سینما و تئاتر
کد خبر: 92072214345
دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲ - ۱۳:۵۶
به گزارش گروه دریافت خبر ایسنا، انجمن علمی روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی با دعوت از پژمان مصلح، موسیقی‌دان، محقق، مدرس فلسفه سینما ، جلسه‌ای را با موضوع «من شدن، فلسفه، سینما» برگزار می‌کند..
این نشست ساعت 10 تا 13 دوشنبه 29 مهر در دانشکده روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی برپا خواهد شد.

برای خواندن خبر روی عکس زیر کلیک کنید