وقت فرو پاشی . . .

از من فاصله بگیر

پشتم را خالی کن

..

بگذار در انتها

وقت فرو پاشی 

نگران کابوسی دیگر نباشم

..

شانه های ظریفت

قلب شریفت

و

بغض های غریبانه ات 

تاب این انهدام را ندارد

..

از من فاصله بگیر

با آنکه می دانی

آخرین بنده بودنم

آهنگ نفس های تو بود

..

از من ف ا ص ل ه بگیر 

پشتم را خالی کن

..

بگذار در انتها

وقت فروپاشی 

نگران کابوسی دیگر نباشم

فصل کوچ می رسد

و

من نت های ب خواب رفته را

یکی یکی بیدار می کنم

تا کمی بی تکلیف در هوا

معلق باشند

تا

سیاه ها با سپید

رویاها با کابوس

و

درد ها با لبخند

تلفیق شوند

تا

باز سمفونی درد اجرا شود

در روزی دیگر

و

اکرانی دیگر

   

  با تشکر از دوست عزیزم:
        داریوش پارسا